Christ - Polska Parafia w Londynie - Krzyż
XXXIV Niedziela Zwykła – Uroczystość Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata
23 listopada 2025
Christ - Polska Parafia w Londynie - Krzyż
XXXIV Niedziela Zwykła – Uroczystość Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata
23 listopada 2025

 

 


Liturgia słowa

Iz 2,1-5

Pokój królestwa Bożego

Czytanie z Księgi proroka Izajasza

Widzenie Izajasza, syna Amosa, dotyczące Judy i Jerozolimy:

Stanie się na końcu czasów, że góra świątyni Pańskiej stać będzie mocno na szczycie gór i wystrzeli ponad pagórki. Wszystkie narody do niej popłyną, mnogie ludy pójdą i rzekną: «Chodźcie, wstąpmy na górę Pańską, do świątyni Boga Jakuba! Niech nas nauczy dróg swoich, byśmy kroczyli Jego ścieżkami. Bo Prawo pochodzi z Syjonu i słowo Pańskie – z Jeruzalem».

On będzie rozjemcą pomiędzy ludami i sędzią dla licznych narodów. Wtedy swe miecze przekują na lemiesze, a swoje włócznie na sierpy. Naród przeciw narodowi nie podniesie miecza, nie będą się więcej zaprawiać do wojny. Chodźcie, domu Jakuba, postępujmy w światłości Pańskiej!

Kol 13,11-14

Zbliża się nasze zbawienie

Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Rzymian

Bracia:

Rozumiejcie chwilę obecną: teraz nadeszła dla was godzina powstania ze snu. Teraz bowiem zbawienie jest bliżej nas niż wtedy, gdy uwierzyliśmy.

Noc się posunęła, a przybliżył się dzień. Odrzućmy więc uczynki ciemności, a przyobleczmy się w zbroję światła! Żyjmy przyzwoicie jak w jasny dzień: nie w hulankach i pijatykach, nie w rozpuście i wyuzdaniu, nie w kłótni i zazdrości. Ale przyobleczcie się w Pana Jezusa Chrystusa i nie troszczcie się zbytnio o ciało, dogadzając żądzom.

Mt 24, 37-44

Potrzeba czujności w oczekiwaniu na przyjście Chrystusa

Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza

Jezus powiedział do swoich uczniów:

«Jak było za dni Noego, tak będzie z przyjściem Syna Człowieczego. Albowiem jak w czasie przed potopem jedli i pili, żenili się i za mąż wydawali aż do dnia, kiedy Noe wszedł do arki, i nie spostrzegli się, aż przyszedł potop i pochłonął wszystkich, tak również będzie z przyjściem Syna Człowieczego. Wtedy dwóch będzie w polu: jeden będzie wzięty, drugi zostawiony. Dwie będą mleć na żarnach: jedna będzie wzięta, druga zostawiona.

Czuwajcie więc, bo nie wiecie, w którym dniu Pan wasz przyjdzie. A to rozumiejcie: Gdyby gospodarz wiedział, o jakiej porze nocy nadejdzie złodziej, na pewno by czuwał i nie pozwoliłby włamać się do swego domu. Dlatego i wy bądźcie gotowi, bo o godzinie, której się nie domyślacie, Syn Człowieczy przyjdzie».

Ogłoszenia duszpasterskie na I Niedzielę Adwentu

  • Adwent. Rozpoczynamy nowy rok liturgiczny, którego myślą przewodnią polskich wspólnot są słowa „Uczniowie – Misjonarze”. Z tej okazji ks. Rektor PMK Bogdan Kołodziej wystosował list. List dostępny jest w zakrystii i będzie dołączony do ogłoszeń na stronie internetowej. Z racji rozpoczynającego się Adwentu życzę wszystkim dobrego przygotowania się do świąt Bożego Narodzenia i pełnego nadziei przeżywania codziennie swojej wiary w duchu pojednania z Bogiem, sobą samym i drugim człowiekiem.
  • Roraty. W czwartki Adwentu zapraszam na Mszę św. ku czci NMP przed świtem o godzinie 6.45 tak zwane Roraty. Po Mszy św. zapraszam na skromne śniadanie do kawiarenki parafialnej.
  • Pierwszy piątek miesiąca. Zapraszam do sakramentu pojednania w piątek 5 grudnia od 18.00. Ministrantów zapraszam na nabożeństwo do NSPJ o 18.45 i Mszę św. o 19.00. Po Mszy św. pierwszopiątkowej zapraszam ministrantów i tych, którzy chcą do tego grona dołączyć na krótkie spotkanie w kaplicy.
  • Pierwsza sobota miesiąca. 6 grudnia zapraszam o godz. 15:00 na nabożeństwo ku czci Niepokalanego Serca Maryi, a zaraz po nim na Mszę św. wynagradzającą NSM.
  • Rekolekcje adwentowe. Rekolekcje adwentowe pod hasłem „Weselcie się nadzieją” odbędą się od niedzieli 7 grudnia do wtorku 9 grudnia. Poprowadzi je jezuita o. Dariusz Piórkowski SJ. Nauki rekolekcyjne będą w niedzielę na wszystkich Mszach św. Natomiast w poniedziałek i wtorek w czasie Mszy św. o 10.30 rano i 19.00 wieczorem.
  • Spowiedź przedświąteczna. W Adwencie planujemy spowiedź w czwartek 18 grudnia po wieczornej Mszy św. Tego dnia będziemy spowiadać tak długo jak będzie wymagała tego potrzeba. W pozostałe dni możliwość spowiedzi będzie ograniczona. W czasie świąt i oktawie Bożego Narodzenia spowiedzi nie będzie.
  • Kawiarenka parafialna. Kawiarenka jest dziś czynna i serdecznie wszystkie zaprasza.
  • Sklepik parafialny. W sklepiku parafialnym można nabyć opłatki, kartki i świąteczne ozdoby oraz kalendarze na 2026 rok. Sklepik będzie otwarty także w soboty i niedziele po wieczornej Mszy św.
  • Wieczerza Wigilijna. Wigilia dla osób samotnych i starszych odbędzie się tradycyjnie 24 grudnia o godz. 16:00 w Domu Parafialnym. Zapisy przyjmujemy w zakrystii do poniedziałku 15.12 włącznie. Jest możliwość pomocy w transporcie osób. Prosimy o przekazanie tego ogłoszenia osobom zainteresowanym.
  • Kolęda. Wizyty duszpasterskie zasadniczo będą miały miejsce w styczniu. Wszystkich Parafian, którzy pragną odwiedzin Duszpasterza prosimy o wypełnienie formularza zgłoszeniowego najlepiej do 26 grudnia dostępnego na kartkach przy wyjściu i złożenie go w zakrystii lub prosimy o indywidualny kontakt z Duszpasterzami. Z początkiem stycznia będziemy kontaktować się w sprawie odwiedzin na podstawie otrzymanych danych kontaktowych.
  • Opłatek parafialny. Planujemy opłatek parafialny w niedzielę 11 stycznia po Mszy św. o 12.30.
  • Druga taca. W przyszłą niedzielę będzie zbierana druga taca na potrzeby remontowo inwestycyjne. Wciąż trwa dostosowywanie drzwi do wymogów przeciwpożarowych. W zasadzie dobiegła końca modernizacja instalacji grzewczej. Dzięki dobroczyńcom udało się obniżyć koszt dostosowania drzwi do wymogów przeciwpożarowych a dzięki modernizacji instalacji grzewczej ufam, że uda się obniżyć koszt funkcjonowania ośrodka. Dzięki tym inwestycjom wydaje się możliwy remont łazienek w kaplicy na początku przyszłego roku. Osoby i firmy zainteresowane tą inwestycją prosimy o przygotowanie i złożenie ofert w zakrystii.
  • Pogrzeb. W wieku 80 lat zmarła Marianna Krystyna Cegman w wieku 80 lat. Msza św. pogrzebowa odbędzie się 11.12 o 10.30 a następnie będzie miała miejsce kremacja w West London Crematoirum.
  • Zapisy do Parafii. Wszystkich nowych Parafian i tych, którzy nigdy nie zapisali się do parafii prosimy o wypełnienie formularza zapisu.
  • Gift Aid Declaration. Zachęcamy do wypełnienia tej deklaracji. Szczegóły tutaj.
  • Zbiórka na tacę: Niedziela 23.11 – £1287,10; Taca elektroniczna £363,80; Gift-Aid £462,00; Druga taca na kleryków PMK £446,28.
  • Bóg zapłać za wszystkie ofiary, również te które wpłynęły na konto Parafii. Różne możliwości wsparcia zobacz na stronie, w zakładce: O parafii -> Finansowe

Intencja papieska na grudzień 2025

  • Za chrześcijan żyjących na terenach objętych konfliktami Módlmy się, aby chrześcijanie żyjący w strefie wojny lub konfliktu, szczególnie na Bliskim Wschodzie, byli siewcami pokoju, nadziei i pojednania.
  • Jeśli chciałbyś dołączyć do Wspólnoty Żywego Różańca prosimy o kontakt z o. Leszkiem lub s. Agnieszką.

List Rektora Polskiej Misji Katolickiej w Anglii i Walii na I Niedzielę Adwentu 2025

Droga Siostro, Drogi Bracie w Chrystusie

Rozpoczynamy Adwent. Słowo „Adwent” pochodzi z języka łacińskiego („adventus”) i oznacza „przyjście” lub „nadejście”. Przygotowujemy się na przyjście Jezusa – zarówno w kontekście wspomnienia Jego narodzenia, jak i oczekiwania na Jego ponowne przyjście na końcu czasów. Jednakże Adwent ma także przypomnieć nam, że Jezus wciąż przychodzi do nas — w historii, w sakramentach i w naszym osobistym życiu. Kiedy myślę o Adwencie mam przeświadczenie, że jest to czas szczególny, że Bóg pochyla się nad każdym z nas z ogromną czułością, jakby chciał powiedzieć: „Zatrzymaj się. Nie musisz być taki szybki. Nie musisz mieć wszystkiego pod kontrolą. Jestem blisko”. Osobiście bardzo lubię ten okres w Kościele, bo to moment, w którym Pan delikatnie dotyka naszego życia. Nie siłą, nie krzykiem, ale światłem. Cichym, jak płomień pierwszej adwentowej świecy. Najbliższe cztery tygodnie, dzięki słowu Bożemu, będą dla nas okazją, by zatrzymać się, wsłuchać i przygotować nasze serca na Jego Obecność i Jego Światło na nasze życie.

I niedziela Adwentu otwiera również nowy rok duszpasterski, któremu nadano myśl przewodnią „Uczniowie-Misjonarze”. To hasło przypomina nam nauczanie papieża Franciszka, który mówił że każdy ochrzczony — niezależnie od swojej roli w Kościele — jest wezwany, by dzielić się wiarą. Ewangelizacja nie jest zadaniem wybranych, ale naturalną konsekwencją spotkania z Chrystusem. Kto naprawdę doświadczył Jego miłości, ten staje się świadkiem, często zanim nauczy się wielu słów czy wypracuje odpowiednie formy.

Zapytano kiedyś papieża Benedykta XVI, by w jednym zdaniu określił, czym jest chrześcijaństwo. Papież odpowiedział prosto i bardzo prawdziwie: „Chrześcijaństwo to jest historia miłosna.” Czy rodzi się we mnie pragnienie: czy chcę w tej historii uczestniczyć? Czy chcę stać się prawdziwym Uczniem–Misjonarzem?

Chrześcijaństwo nie zaczyna się od teorii ani od wiedzy. Zaczyna się od spotkania. Najpierw z drugim człowiekiem — z kimś, kto wierzy. A przez niego — z Chrystusem. Dlatego mówimy, że chrześcijaństwo jest wydarzeniem: coś się dzieje w życiu człowieka, a widząc wiarę innych, rodzi się pragnienie: „Ja też tak chcę.”

To właśnie dlatego papież Benedykt XVI mógł nazwać chrześcijaństwo historią miłości — bo w centrum nie stoi idea, lecz żywa relacja z Bogiem, który kocha jako pierwszy, wiernie i bez warunków.

Chrześcijaństwo jest też zaproszeniem do spojrzenia na drugiego człowieka w nowy sposób. Jeśli świat mówi czasem: „Piekło to inni,” to uczeń Chrystusa odpowiada: „W drugim człowieku jest Chrystus.” Tu rozpoczyna się prawdziwa misja.

Aby lepiej zrozumieć, że wiara jest wydarzeniem, można użyć prostego porównania: można przeczytać setki książek o prowadzeniu samochodu, ale dopiero spotkanie z kimś, kto naprawdę potrafi jeździć — spokojnie, pewnie, z pasją — sprawia, że chcesz usiąść za kierownicą i spróbować sam. Tak samo jest z chrześcijaństwem. Spotkanie z tymi, którzy żyją Ewangelią, budzi w nas pragnienie: „Chcę tego samego. Chcę iść za Jezusem.”

Wielu ludzi mówi dziś o przeciążeniu informacją, o ciągłym przebodźcowaniu, o nieustannym zamartwianiu się, która zamienia się w pokusę chęci kontrolowania wszystkiego. Taki styl życia często rodzi nieufność, rozczarowanie, a czasem nawet agresję i napięcie w relacjach. W sercach pojawia się zmęczenie, które trudno nazwać, ale łatwo odczuć.

Co jest lekarstwem? Spotkanie Boga, który przychodzi z czułością. Nie po to, by nas osądzić, ale by dotknąć naszych ran — tak delikatnie, jak płomień adwentowej świecy, który nie oślepia, lecz rozprasza mrok i pokazuje drogę. Światło Chrystusa nie jest fajerwerkiem. Ono działa powoli, nadaje sens, kierunek i rodzi pokój w sercu. Aby to światło przyjąć, potrzeba jednego: wpierw spotkać świadka Chrystusa. Uczniem Chrystusa staje się ten, kto najpierw spotkał kogoś, w kim widać Jego obecność — czy to w słowach, czy w dobroci, czy w zwykłej ludzkiej wrażliwości. Jeśli trzeba, warto takiego świadka szukać. Jednocześnie trzeba mieć odwagę unikać sytuacji i środowisk, które odbierają nadzieję, zatruwają serce i gaszą światło wiary. To nie jest ucieczka; to troska o własną duszę i zbawienie. Potem dzieje się coś naturalnego: kto naprawdę spotkał Boga, który kocha, nie potrafi zatrzymać tego doświadczenia tylko dla siebie. Chce się nim podzielić. I właśnie w tym miejscu rodzi się ewangelizacja — nie z obowiązku, lecz z wdzięczności. Z pragnienia, by inni także weszli w „historię miłosną”, którą Bóg pisze z każdym człowiekiem.

W taki sposób rodzą się Uczniowie-Misjonarze: najpierw w spotkaniu, potem w doświadczeniu miłości, a na końcu — w dzieleniu się nią z innymi. Chcesz iść taką drogą? Chcesz tworzyć taki Kościół tu na emigracji? Potrzeba Ci więc zatrzymania, refleksji, przebudzenia i decyzji. Dlatego potrzebujemy Adwentu.

Adwent nie może być ciężarem ani obowiązkiem – jest radością podniesienia wzroku.
W codziennym zabieganiu łatwo zapomnieć, że Bóg naprawdę jest blisko. Dlatego Adwent jest czasem ćwiczenia serca: by zaufać, że Bóg działa, nawet jeśli Go nie czuję, by zobaczyć dobro, które często przegapiam, by otworzyć oczy na ludzi, którzy są obok, a czekają na odrobinę uwagi.

Adwentowe czuwanie nie polega na lęku, lecz na przebudzeniu serca, na odrzuceniu tego, co znieczula duszę: niepotrzebnych sporów, pustych słów, porównywania się, zaniedbywania modlitwy. Przez modlitwę serca wchodzimy w uważność serca, która rodzi w nas umiejętność dostrzeżenia Boga, który przychodzi często w sekundach – w spojrzeniu, w ciszy, w geście dobroci. Czuwanie to sztuka zauważenia tych sekund.

Adwent nie jest teorią. To czas konkretu. Dlatego zapraszam Cię:

  • do modlitwy sercem – choćby pięciu minut ciszy każdego dnia;
  • do czytania Słowa Bożego – pozwól, by Ono otwierało w Tobie przestrzeń pokoju;
  • do Adoracji – by pozwolić Jezusowi patrzeć na Ciebie z Miłością;
  • do pojednania – z Bogiem, z sobą, z bliskimi;
  • do krótkiego telefonu „bez okazji”, do odrobiny cierpliwości wobec innych, do uśmiechu wobec kogoś, kto nosi ciężar dnia.

Każdy taki gest jest jak zapalenie świecy w adwentowym wieńcu – rozprasza mrok.
I czyni z nas Uczniów-Misjonarzy: ludzi, przez których Bóg zwyczajnie przychodzi i rodzi się nadając nowe znaczenie życiu.

Drogie Siostry i Drodzy Bracia, niech ten Adwent stanie się początkiem Naszej osobistej drogi Ucznia-Misjonarza. Niech Bóg odsłania przed Nami swoje światło, a Maryja – Matka Cichego Adwentowego Oczekiwania – prowadzi Nas drogą uważności, pokoju i gotowości.

Z serca dziękuję za Waszą modlitwę, zaangażowanie w budowanie naszych parafialnych wspólnot i za piękne świadectwo wiary, którego doświadczam, będąc pośród Was przy różnych okazjach. Proszę Was również o modlitwę — bardzo jej potrzebuję. Zapewniam, że i ja modlę się za Was każdego dnia. Zachęcam także, abyście modlili się jedni za drugich. To bardzo ważne, byśmy byli dla siebie czytelnymi znakami wiary, czasem jedyną „Ewangelią”, jaką ktoś może przeczytać. Takie świadectwo pomaga innym odkrywać na nowo Boga: bliskiego, obecnego i pełnego miłości.

Proszę także o modlitwę za Waszych duszpasterzy — aby Jezus umacniał ich w posłudze, chronił, prowadził i napełniał swoją Obecnością. Z wdzięcznością dziękuję im za troskę i za oddane prowadzenie naszych wspólnot. Dziękuję również wszystkim zaangażowanym w Rady Administracyjne i Duszpasterskie, za ich czas, odpowiedzialność i współpracę. Pamiętajmy także o modlitwie o nowe powołania kapłańskie, zwłaszcza z naszych parafii, aby Pan wzbudzał w sercach młodych ludzi odwagę pójścia za Jego głosem.

Wasz ks. Bogdan
Rektor Polskiej Misji Katolickiej w Anglii i Walii

Londyn 23.11.2025

Kontynuując korzystanie ze strony, akceptujesz użycie plików cookies - ciasteczek. więcej informacji

The cookie settings on this website are set to "allow cookies" to give you the best browsing experience possible. If you continue to use this website without changing your cookie settings or you click "Accept" below then you are consenting to this.

Close